Het afgelopen jaar schreef Willy Organ voor, na, tijdens en tussen lockdowns aan “Laat Ze Maar Branden”, een album dat wordt gekenmerkt door incoherentie en je reinste ‘goestingdoenerij’: een soort donkere maar feestelijke antithese tegen de flegmatieke quarantaine waarbinnen het is gemaakt.

Het was een tijd van neerslachtigheid, zelfreflectie, lethargie en zelfmedicatie. Willy Organ schreef teksten over de vele verschillende werelden waarin hij leeft. Over waarom we persé met zoveel mogelijk moeten proberen zo lang mogelijk, zo oud mogelijk te worden op deze aardbol. Maar ook over zijn beste vriendin, want dat mens is toch ook een wereld op zichzelf. Hij schreef over sociologische en politieke thema’s, maar ook over datgene wat ons werkelijk drijft, een wereld die overal subliminaal aanwezig is en zonder dewelke we een zoutloos zwart-wit bestaan zouden lijden: Seks.

Tracklist:
A1 Typisch Belgisch Fenomeen 0:25
A2 Anderson Pamela 3:57
A3 Autostrade 3:02
A4 Niet Om Te Slapen 4:02
A5 Mijn Beste Vriendin 3:52
B1 Geef De Aarde Terug Aan De Natuur 3:04
B2 Vlaamse Stoverij 2:42
B3 DOE TOCH NORMAAL MAN 2:20
B4 Mensen Als Ik 3:25
B5 Vaccin Tegen De Liefde 2:46